Belastbaarhied van het lichaam is datgene wat het lichaam kan verdragen van belasting. Dit kunnen we verhogen als we correct trainen.
Belasting is datgene waarmee we het lichaam belasten gedurende training. Ligt dit te hoog, dan verhoogd de kans op blessures.
Als we starten met trainen kent het lichaam een bepaalde belastbaarheid (basis). Dit wil zeggen dat het lichaam in staat is om een bepaalde belasting te verwerken zonder negatieve gevolgen te ervaren. Om deze belastbaarheid te verhogen en dus bij gevolg ervoor te zorgen dat het lichaam een hogere belasting kan verwerken, dient er te worden getraind. Na een training is het van belang dat je ook voldoende rust neemt. Waarom dit is licht ik verder toe.
Tijdens een training worden er energiestoffen verbruikt en de spieren worden ook zwaarder belast. Dit maakt dat de belastbaarheid van het lichaam zal dalen doorheen de training. Wanneer we stoppen met trainen begint het lichaam aan het herstel. Dit is de periode van (relatieve) rust. Gedurende deze rust komt de belasting en belastbaarheid terug in evenwicht.
Herstel heeft een dubbele functie. Om te beginnen zal deze periode zorgen dat wat er werd afgebroken gedurende de training, zich opnieuw herstelt naar het oude niveau (de basis). De tweede functie van herstel is het verbeteren van het huidige niveau. Met andere woorden gaat het lichaam zichzelf voorbereiden op een nieuwe belasting. Dit doet het aan de hand van het verhogen van de belastbaarheid voor een kortstondige periode, genaamd supercompensatie. Indien je er in slaagt om je eigen periode van supercompensatie (tussen 24 en 48 uur) te vinden en de volgende trainingsprikkel in te plannen in deze periode van verhoogde belastbaarheid, zal je je basis niveau gaan verhogen. Houd je dit vol voor een langdurige periode, dan zal je op termijn een verhoogde belastbaarheid genereren.
Het exact bepalen van de ideale periode van rust is niet zo eenvoudig. Het is namelijk individueel en afhankelijk van de intensiteit/duur van de trainingsprikkel. Om jouw eigen periode van supercompensatie te gaan zoeken kan je volgende eenvoudige tips toepassen:
Indien deze periode gerespecteerd wordt, zal er sprake zijn van een trainingseffect. Zeker wanneer de trainingsprikkel plaatsvindt in de periode van supercompensatie.
Indien we het lichaam niet voldoende rust gunnen en dus niet voldoende herstel geven, zal de belastbaarheid alleen maar afnemen terwijl de belasting zal toenemen. Door een nieuwe belasting te geven in de periode van herstel, zal het lichaam verder afbreken en zal de belastbaarheid dus ook dalen. Het lichaam komt dan in een staat van overbelasting. De kans op blessures ligt hier veel hoger.
Het is dus van belang dat je voldoende rust inplant na een belasting op het lichaam. Op deze manier geef je het lichaam de kans om zich te herstellen en je zelfs naar een hoger niveau te krikken om de volgende belasting vlot aan te kunnen.
Belasting en belastbaarheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in het proces van trainen en herstellen. Om de belastbaarheid van je lichaam te verhogen, is het essentieel om een juiste balans te vinden tussen belasting en rust. Training belast je lichaam en doet je belastbaarheid tijdelijk dalen. Tijdens de daaropvolgende rustperiode herstelt het lichaam niet alleen naar het oorspronkelijke niveau, maar bereidt het zich ook voor op toekomstige belasting via supercompensatie.
Door bewust om te gaan met de timing van je rust en het plannen van nieuwe trainingsprikkels in de supercompensatiefase, kun je een blijvende toename in belastbaarheid realiseren. Let er echter op dat te weinig rust de belastbaarheid van je lichaam verlaagt en het risico op blessures vergroot. De sleutel tot progressie en een gezond lichaam ligt in het respecteren van deze wisselwerking tussen belasting en herstel.
Jelle Nuyts
